Wśród wiosek rozsianych po całej wyspie rozkładają się przepiękne winnice, tysiące drzew oliwnych, gęste lasy i malownicze sady sprawiające, że na Lesbos co roku wybiera się wielu turystów poszukujących idealnego miejsca na wypoczynek. Wśród gajów oliwnych można trafić na starożytne ruiny skąpane w egejskim słońcu, zatopić stopy w białym piasku charakteryzującym nadmorskie plaże lub wsłuchać się w niesioną przez wiatr liryczną poezję, stworzoną przed wiekami przez najbardziej znaną poetkę Safonę.

Lesbos jest trzecią co do wielkości wyspą grecką, położoną na Morzu Egejskim bardzo blisko wybrzeża Turcji, na wysokości starożytnej Troi. Od Azji Mniejszej oddziela ją jedna cieśnina na wschodzie oraz druga na północy, natomiast przy południowo-zachodnim wybrzeżu rozlewają się wody Zatoki Kalonis. Krajobraz wyspy jest górzysty, o jej wulkanicznym pochodzeniu przypominają liczne źródła termalne, a turystów zachwyca drugi co do wielkości na świecie skamieniały las sekwoi położony w zachodniej części wyspy.

Początki cywilizacji na wyspie sięgają 3000 r. p.n.e., kiedy osiedlili się na niej mieszkańcy okolic Troi z sąsiedniego wybrzeża Azji Mniejszej. Największy rozkwit wyspy przypadł na VIII i VII w. p.n.e., kiedy swoje dzieła tworzyli: Safona, Arion i Alkajos, niestety ich twórczość przerwały najazdy perskie, które z kolei zakończyła ateńska Liga Morska w 479 r. Wyspą rządzili także Spartanie, Rzymianie, Bizantyjczycy oraz Turcy, a w rękach osmańskich pozostawała aż do roku 1912, kiedy po długiej nieobecności wróciła do Grecji.

Stolicą malowniczej wyspy jest miejscowość Mitilini położona na siedmiu wzgórzach, z których rozpościera się niepowtarzalny widok na miasto i okolicę. Do gwarnego portu otoczonego dwoma zatoczkami, rozdzielonymi cyplem zwieńczonym murami twierdzy zawija wiele statków, a turystów przybywających na wyspę witają kolorowe kamieniczki. Wzdłuż głównej ulicy Odos Ermou biegnącej od portu w kierunku miasta swoimi towarami kuszą liczne sklepy. Turyści zatrzymują się w mieście przeważnie na kilka godzin i wyruszają w najodleglejsze zakątki wyspy, niemniej warto zobaczyć zabytkową fortecę zmieniającą przez wieki swój wygląd, kościół Agios Theodoros z ciekawą kopułą, interesujące muzeum archeologiczne, w którym można zobaczyć niezwykłe kolekcje pochodzące z czasów starożytnych, ruiny antycznego teatru, a także pozostałość po rządach tureckich, czyli dawny meczet Geni Dżami pełniący funkcję galerii. Warto wybrać się na krótki spacer po labiryncie nastrojowych zaułków z rezydencjami wybudowanymi w europejskim stylu sprzed I wojny światowej. Turyści zatrzymujący się na dłużej w mieście mogą skorzystać z przyzwoitej, kamienistej plaży położonej nad laurowym morzem w okolicy wioski Charamida 12 km na południe od miasta. Bardziej piaszczyste, okoliczne plaże to Agios Ermogenis, natomiast po długiej podróży promem najlepiej wybrać się do Loutra Geras, gdzie można wypocząć w publicznej łaźni z ciepłymi źródłami doprowadzonymi ozdobnymi rurami do marmurowych basenów.

Plomari – uroczy kurort z jasną, zarówno tradycyjną, jak i nowoczesną zabudową skupioną na wzgórzu z którego widok na lazurowe morze potrafi zrobić wrażenie na najbardziej wyrafinowanych turystach. Spacerować można po ocienionym palmami bulwarze, podobać się może również malownicza przystań, w której warto spróbować wyspiarskich specjałów kulinarnych serwowanych przez przybrzeżne tawerny. W miasteczku działa kilka dobrych hoteli. W celach kąpielowych najlepiej wybrać się na położoną 3 km na wschód żwirową, ale niezwykle sympatyczną plażę Ammoudeli z niezapomnianym widokiem na lazurowe morze. Miłośnicy mocnych trunków powinni zajrzeć do udostępnionej zwiedzającym słynnej destylarni wódki anyżowej „ouzo”. Wielu turystów wybiera również wypoczynek w pobliskim letnisku Agios Isidoros z wąską żwirową plażą lub przemieszcza się do letniska Melinda z ładną i długą plażą z drobnym piaskiem. Okoliczną ciekawostką jest Panagia Krifti – tajemnicze miejsce z kapliczką położoną wśród skał, z których wybija gorące źródło.

Vatera – niewielka miejscowość z jedną z najpiękniejszych plaż na wyspie. Kilkukilometrowe piaszczysto-żwirowe nabrzeże przyciąga turystów dobrze zagospodarowaną infrastrukturą idealnie nadającą się do wypoczynku oraz uprawiania żeglarstwa, windsurfingu i kitesurfingu, w okolicy można również wypożyczyć leżaki i parasole słoneczne, a także łódki, motorówki i rowery wodne. Rozproszoną zabudowę kurortu stanowią wille i ośrodki wypoczynkowe. Warto zrobić sobie pieszą wycieczkę na okoliczny cypel Agios Fokas z pozostałościami świątyni Dionizosa.

Skala Kalloni – niewielka miejscowość wypoczynkowa z malowniczą przystanią, urokliwą atmosferą, ciszą poszukiwaną przez turystów uciekających od zgiełku miasta i piękną, piaszczystą plażą, doskonale nadającą się do wypoczynku. Kilka hoteli o różnym standardzie gwarantuje udane wczasy i wypoczynek w malowniczej okolicy.

Sigri – urocza wioska z białymi domami o czerwonych dachach położona na niewielkim cyplu zalanym przez morze, na którego końcu można podziwiać dobrze zachowaną twierdzę z nietypowym, sułtańskim herbem. Najbardziej malowniczym miejscem jest przystań rybacka i port otoczony przytulnymi kawiarenkami i tawernami serwującymi grillowane owoce. Piękna, piaszczysta plaża doskonale nadająca się dla rodzin z dziećmi, rozdzielona skalistym cyplem znajduje się 3 kilometry na północ miasteczka, a druga nieco mniejsza na południu. W wolnym czasie warto popłynąć wynajętą łódką na pobliską wyspę w postaci wystającej z wody skały, na której można znaleźć ustronne miejsca kąpielowe oraz skamieniałe pnie drzewne.

Skala Eressou – wypoczynkowa miejscowość, w której zatrzymuje się większość turystów odwiedzających zachodnią część wyspy. Miasteczko dysponuje świetną, długą i zagospodarowaną plażą, nagrodzoną Błękitną Flagą za czystość i przyjazne środowisko, na której można wypożyczyć sprzęt rekreacyjno-turystyczny i wypoczynkowy. Tłem dla tego przyjemnego i słonecznego miejsca są wulkaniczne góry w które można wyprawiać się na piesze wędrówki. Istotnym punktem na mapie turystycznej Lesbos jest wzgórze Vigla, na którym z ziemi wyrastają ruiny antycznego Eressos – miejsca urodzin intrygującej Safony. Jej legenda utrwaliła się do czasów dzisiejszych, a wsłuchując się w wiatr wiejący na Lesbos można wyłapać jej słowa szeptane lirycznym wierszem. Miasteczko charakteryzuje się uroczą promenadą oraz przytulnymi kafejkach, w których godziny wolno płyną na przesiadywaniu i wysłuchiwaniu historii o antycznej poetce.

Molivos – urokliwe, zabytkowe miasteczko z malowniczym portem tłumnie odwiedzane przez turystów dzięki przystępnym plażom i wspaniałej okolicy. Centrum letniska to zabytkowe domy z kolorowymi okiennicami wspinające się na strome wzgórze zwieńczone murami imponującej twierdzy, z okolic której można podziwiać tureckie wybrzeże. Liczne sklepy z pamiątkami ciągną się wzdłuż traktów obleganych przez turystów, a spacery brukowanymi uliczkami pozwalają odkrywać coraz to nowe zakątki Molivos. W mieście działają dobre hotele, znajduje się sympatyczny port, a jeśli turyści mają dosyć kamienistej plaży mogą bez problemu wybrać się taksówkami wodnymi na piaszczyste plaże w Skala Sikaminias, Petrze i Eftalou. Dyskoteki pulsujące nocnym życiem do rana oraz letni festiwal muzyczno-teatralny przyciągają do kurortu wielu młodych ludzi.

Petra – nazwa miejscowości pochodzi od wielkiego skalnego monolitu stojącego w głębi wyspy, zwieńczonego zabudowaniami XVI-wiecznego kościółka Panagia Glikofiloussa z cudowną ikoną Maryi Słodko Całującej. Do letniska przybywają turyści spragnieni słońca i wypoczynku na piaszczystej i rozległej plaży. W kurorcie działa doskonała baza turystyczna, a dodatkową atrakcją jest kościół Agios Nikolaos oraz misternie zdobiona rezydencja Vareltzidena – pamiątka po tureckim panowaniu.

Anaxos Skoutarou – przyjemna miejscowość wczasowa zatopiona w bujnej roślinności z najczystszą w okolicy, piaszczystą plażą zastawioną parasolami, leżakami i rowerami wodnymi, przy której zjeść można w dobrze prosperujących tawernach. Na piękną plażę warto wybierać się wieczorami, by podziwiać czerwone słońce chowające się za trzy malownicze wysepki i bezkres szmaragdowej wody.

Loutra Themis – kurort doceniali już starożytni wygrzewający się w termalnych źródłach i podziwiający przepiękną okolicę, a wśród niej piaszczysty pas wybrzeża doskonale nadający się do wypoczywania i kąpieli słonecznych. Taki klimat przetrwał do dziś, z tym że starożytnych Greków zastąpili turyści z zainteresowaniem przybywający na wyspę.

Klio – niewielki kurort charakteryzujący się pięknym wybrzeżem, z którego można podziwiać Turcję, spokojnym placem centralnym z fontanną oraz niezwykłą plażą Tsonia z różowym, wulkanicznym piaskiem.

Głównym składnikiem kuchni greckiej jest oliwa z oliwek, której zalety doceniano już w starożytności używając jej w kosmetyce po kąpieli, a także polewano mięsa smażone na ruszcie. Obecnie jest podstawą wszystkich greckich potraw i służy nie tylko do smażenia, ale często w dużych ilościach dodawana jest do sałatek, sosów a nawet zup. Jest również jednym z powodów uznania kuchni greckiej za jedną ze zdrowszych i smaczniejszych, gdyż oliwa jest lekko strawa i posiada delikatny smak nadający charakteru poszczególnym potrawom.

Kuchnia grecka ma wiele zapożyczeń z typowej kuchni śródziemnomorskiej i bałkańskiej – często dodawany jest czosnek, liście winorośli i duża ilość warzyw, pomidorów i papryki. Bazą wielu produktów jest baranina i ryby.  Bez wątpienia odróżnia ją jednak ser feta, produkowany w różnych odmianach, typowe greckie zupy i sosy, oraz sposób przyrządzania niektórych dań.

Kuchnia grecka jest bardzo popularna w Europie, ale jadąc do Grecji może nas w niej zaskoczyć nie tylko bogactwo menu, ale też tradycje kulinarne. Pierwszym zaskoczeniem może być sposób podawania potraw, gdyż większość podawana jest w temperaturze pokojowej. Grecy uważają, że taka temperatura najbardziej uwydatnia smak. Poza tym, zamawiając w restauracji obiad kilkudaniowy dostaniemy wszystko naraz gdyż idea podawania dań kolejno jest w tym kraju obca. A jeżeli siedzimy przy stoliku z kilkoma osobami, które zamawiają to samo można dostać wielki półmisek z potrawą, z którego każdy nabierze ile sobie życzy. Suto zastawione stoły z kolorowymi potrawami są typowe dla kuchni greckiej. Obojętnie co zamówimy na na stole zawsze znajdzie się woda i chleb, będący dodatkiem do większości potraw.

Rytm dnia w Grecji sprawia też, że pory i ilość posiłków różni się od panujących np. w Polsce. W Grecji nie jest popularne pełne śniadanie, a często słyszy się, że w ogóle się go nie jada. Dla Greka śniadaniem jest zazwyczaj filiżanka kawy i sucharki, biszkopt lub placek z dżemem. Przed południem jako przekąska typowe jest ciasto tyropitta, wypełnione gorącym płynnym serem feta. Obiad spożywa się ok. 14-17, a głównym posiłkiem jest kolacja jedzona zwykle na mieście w restauracjach lub tawernach ok. godz. 20-22. Oczywiście w hotelach rytm ten może się różnić, gdyż znaczna większość dostosowuje się do potrzeb turystów. W większości restauracji menu pisane jest po angielsku, a w kurortach popularnych wśród naszych rodaków zdarzają się pisane po polsku.

Jeżeli chcemy spróbować typowej greckiej kuchni warto udać się do kameralnych tawern, gdzie jadają mieszkańcy. Popularne przed jak i między posiłkami są tzw.  mezedes, czyli przystawki.

Panujące tu już od maja wysokie temperatury przyczyniają się do rosnącej popularności kawy przygotowanej na zimno – Frappe – podawanej w wysokich szklankach, robiona na bazie wody mineralnej z dodatkiem mleka i cukru.

Ważnym elementem greckiej kuchni jest wino, które doceniane było już w starożytności, a sposób jego powstania opisuje mitologia. By uchronić swego nieślubnego syna Dionizosa przed gniewem Hery, Zeus zamienił go w barana. Bogini jednak nie dała się oszukać i przywróciła mu człowieczą postać, ale ukarała go obłędem. Szalony Dionizos żeglował po morzu i podczas jednej wyprawy poznał rolnika o imieniu Ikarios, który nauczył go uprawiania winorośli. Sok z zebranych winogron sfermentował, a Ikarius chcąc ukarać Dionizosa za niedopilnowanie kazał mu go wypić. Historia, kończy się dość tragicznie, gdyż odurzony bóg zabił rolnika, ale od tamtej pory kojarzony jest w mitologii z winem i zabawą.

Charakterystyczne w  smaku i nie występujące poza Grecją jest wino Retsina, które jest młodym winem przyprawionym sosnową żywicą. Po wytłoczeniu leżakuje zaledwie kilka tygodni i nadaje się do spożycia, jednak po mniej więcej roku, jej smak przypomina ocet. Narodowym trunkiem Grecji jest też „ouso me mese”, znane jako ouzo – 48-procentowy alkohol doprawiany anyżem i koprem. Międzynarodową sławę wśród alkoholi zyskała również Metaxa – brandy z dodatkiem wina i mieszanki przypraw. By wyprodukować dobry trunek destyluje się dwukrotnie alkohol, który następnie leżakuje od 3-15 lat. Dopiero po tum czasie dodawane są do niego wino i zioła, które tworzą charakterystyczny smak. Niektórzy twierdzą, że niegdyś dodawano też płatki róż. Alkohol jest następnie słodzony, trafia do dębowych beczek i czeka ok. pół roku na rozlanie do butelek. 

W Grecji tożsamość osoby oraz jej status społeczny wyznacza przynależność do rodziny. Jest ona nieco inaczej pojmowana niż na Zachodzie, gdyż jest grupą krewnych nie tylko noszących jedno nazwisko, ale tez mieszkających razem. Typowe greckie domy są bardzo obszerne by pomieścić kilku pokoleniową rodzinę. Poza tym ma ona bardzo patriarchalny charakter, co sprowadza się do tego, że status społeczny kobiety określa związek z mężczyzną. W ostatnich czasach te surowe reguły zostały złagodzone, a kobiety stają się coraz bardziej niezależne. W 1983 r. zniesiono też ustawowy obowiązek wnoszenia posagu podczas wydawania córki za mąż. Tradycja ta wywodziła się z wysp Morza Egejskiego, gdzie dom rodzinny należał do kobiety jako opiekunki ogniska domowego, jednak w dobie kryzysu zwyczaj ten został zniesiony co znacznie odciążyło wielodzietne rodziny. Tradycją jednak nadal jest przekazywanie sukni panny młodej przez jej matkę i szycie ubrań lub pościeli przez kobiety z rodziny oraz wkładanie do rękawiczki panny młodej kostki cukru by miała słodkie życie w małżeństwie. Greckie wesela są bardzo huczne, taneczne i czasem przeciągają się na kilka dni. W miasteczkach i wsiach z tradycjami zdarza się, ze orszak panny młodej przemierza ulice co jest bardzo ciekawym widowiskiem.

W Grecji miejscem szczególnie często odwiedzanym są klasztory, gdzie wymagany jest odpowiedni ubiór zakrywający kolana i ramiona. Również do wielu innych miejsc nie można wejść w stroju plażowym.

W kościołach i klasztorach nie można robić zdjęć, natomiast w muzeach tylko bez użycia flesza, o ile nie ma piktogramów z zakazem. Często również możliwość robienia zdjęć w obiektach wiąże się z wykupieniem zgody w kasie.

W greckich barach często można zobaczyć zamyślonych mieszkańców, którzy siedzą nad planszami. Grają oni w Tavli – grę uznawaną za jedną z najstarszych na świecie, która przybyła do Grecji prawdopodobnie z Egiptu ponad 5 tys. lat temu. Jest ona znana na całym świecie jako Backgammon.

Grecy uważani są za naród radosny, który bawi się często, głośno i długo. Widać to zwłaszcza na różnego rodzaju światach i festiwalach, jak również w zwykły dzień na ulicach, gdzie słychać muzykę. W Grecji znanych jest ponad 150 rożnych tańców, często regionalnych, a większość z nich tańczy się w kole lub korowodzie. Najpopularniejszy z nich to kalamantianos i zeimbekikos – czyli solowy taniec mężczyzn do muzyki wygrywanej na bouzouki. Najbardziej znanym na świecie jednak jest taniec Greka Zorby – który nawiązuje do kroków „tańca rzeźników” dawnego Konstantynopola.

Lesbos posiada w większości wąskie, piaszczysto-żwirowe, ale dobrze zagospodarowane plaże. Są bezpłatne, a na większości za niewielką opłatą można wypożyczyć leżaki i parasole. Przy brzegu znajduje się kilka wypożyczalni sprzętu wodnego, zwłaszcza w większych kurortach. Dużą popularnością cieszy się tu windsurfing, nurkowanie, snorkeling i narty wodne, a liczne groty i zatoczki osłonięte skałami zachęcają do poszukiwania skarbów i ustronnych, małych plaż. Najlepszym sposobem na zwiedzenie okolicy jest wypożyczenie skutera lub roweru, a także wędrówki piesze po wyznaczonych szlakach.

Varii – turyści interesujący się sztuką europejską XX wieku powinni wybrać się do Muzeum Theofilosa w Varii, które upamiętnia urodzonego w wiosce znanego w Grecji malarza. Można oglądnąć liczne obrazy ze scenkami rodzajowymi zachwycającymi zarówno dorosłych, jak i dzieci. Ciekawe jest również drugie Muzeum Theriadego obejmujące swoimi zbiorami litografie, ryciny, drzeworyty i obrazy znanych artystów.

Agiassos – w wolnych chwilach warto wybrać się do przepięknej wioski położonej w górach, żeby zobaczyć pastelowe domy z drewnianymi gankami, pokryte czerwonymi dachami i malownicze uliczki pnące się po stromym zboczu. Koniecznie trzeba zatrzymać się przy którymś z warsztatów rzemieślniczych lub sklepików, znaleźć w nich można ciekawe i tradycyjne wyroby, które później mogą ozdobić podróżniczą półkę – turyści najczęściej kupują ceramikę i wyroby snycerskie. Atrakcją miasteczka jest kościół Panagia Vrefokratoussa, w którym według legend znajduje się ikona namalowana przez św. Łukasza.

Źródła termalne – zainteresowani zdrowotnymi kąpielami powinni wybrać ciekawą formę wypoczynku jaką jest zwiedzanie miejsc związanych ze źródłami termalnymi, jak na przykład dom zdrojowy  położony koło miejscowości Polichnitos, dysponujący ciekawymi salami termalnymi. Najbardziej znanym kąpieliskiem termalnym jest Therma Gera nad zatoką Gera, 8 km na północny-zachód od Mitilini – solanką o temperaturze 40°C można leczyć schorzenia reumatologiczne, skórne, krążenia i neurologiczne. Wśród bujnej zieleni nad strumieniem koło wioski Lisvorio można znaleźć jedno z najcieplejszych źródeł w Europie – Agios Ioannis. Równie ciekawe źródła bijące na piaszczystej plaży, w niezwykłej i malowniczej okolicy można także znaleźć w Therma Eftalou na wschód od miejscowości Molivos.

Szlakiem klasztorów i skamieniałego lasu – turyści dysponujący nadmiarem wolnego czasu mogą z ciekawości zaglądnąć do klasztoru Limonos założonego w 1527 r. przez mnicha Ignatiosa – celę, w której mieszkał można zwiedzać do dziś. W zespole budynków warto zobaczyć dziedziniec z ogrodem oraz muzeum z ciekawym działem etnograficznym. Kilka kilometrów dalej znajduje się malowniczo położony klasztor Perivolis z osobliwymi freskami oraz klasztor Ipsilou niedaleko którego znajduje się „skamieniały las”, czyli rezerwat z 3-kilkometrową ścieżką spacerową poprowadzoną wśród drzew zasypanych popiołem wulkanicznym. Księżycowy krajobraz zachwyca swoją niecodziennością i sprawia, że w okolicy można poczuć się naprawdę nieswojo.

Moria – turyści, którzy chcą sprawdzić jak wyglądało powiązanie wyspy z kulturą rzymską powinni wybrać się w okolicę Morii, by podziwiać piękne ruiny rzymskiego akweduktu pochodzące z II/III w.

Mandamados – niezwykłą osadę powinni odwiedzić turyści podążający za wyszukanymi pamiątkami, gdyż słynie ona z wyrobu charakteryzujących wyspę Lesbos dzbanów na oliwę zwanych „pitharia”. Wioska zasłynęła również jako miejsce kultu wodza zastępów niebieskich Archanioła Michała, którego „czarna” ikona znajduje się w klasztorze Taksiarchis położonym w malowniczej dolinie.

Grecki wieczór – odbywające się w tawernach wieczory, organizowane często prywatnie lub przez biura podróży to świetna okazja do poznania ciekawej kultury regionu i tradycyjnej kuchni. Często odbywają się pokazy tańca i nauka Zorby.

Wycieczki fakultatywne do Turcji:

Wybierając się na wycieczkę na Tureckie wybrzeże konieczne jest posiadanie paszportu i opłacenie wizy – przeważnie w porcie.

Troja – miejsce kojarzone przede wszystkim z „Iliadą” Homera, która nawiązuje do historii Parysa i pięknej Heleny, oraz podboju twierdzy przez podstęp z drewnianym koniem. Miasto miało też ogromne znaczenie dla Rzymian, gdyż przyszedł tu na świat Eneasz – uznawany za protoplastę rodu julijskiego i założenie Rzymu zanim rozpowszechnił się kult Romulusa. Zobaczyć tu można wykopaliska legendarnego miasta oraz ruiny Assos z niegdyś monumentalną świątynią Ateny.

Pergamon – starożytne miasto, który niegdyś było ważnym centrum kulturalnym i stolicą imperium. W II w. p.n.e. rozpoczęto tu produkcję pergaminu konkurującego z papirusem, który w tamtych czasach został obłożony zakazem wywozu z Egiptu. Szybko bogacące się miasto inwestowało w rozwój nauki, sztuki i budownictwo. Założono tu bibliotekę (drugą po Bibliotece Aleksandryjskiej), przy której powstała słynna szkoła filozoficzna. Po opanowaniu Pergamonu przez Rzymian miasto nadal rozwijało się jako stolica rzymskiej prowincji – Azja. Odbywały się tu również pielgrzymki, do położonej poniżej głównego miasta świątyni Asklepiosa. W czasach bizantyjskich stracił większe znaczenie, a po ataku Arabów w VIII w. został zniszczony. Pergamon został ponownie odkryty w XIX w. przez niemieckich archeologów. Do najciekawszych antycznych budowli można zaliczyć zabytki wzgórza świątynnego (tzw. Akropolu): świątynię Ateny przy agorze, teatr, świątynię Dionizosa, kolumnowy dziedziniec z propylejami (przeniesiony do Muzeum Pergamońskiego w Berlinie), pałace, arsenał i Ołtarz Pergamoński. Poniżej agory znajdowało się Średnie miasto z sanktuarium Demeter, gimnazjum i własną agorą. Dolne miasto to świątynia Serapisa przebudowana na bazylikę św. Jana oraz Asklepjon – sanktuarium, gdzie woda ze świętego źródła leczono chorych. Do ciekawszych zabytków Asklepionu należą: świątynia Telefosa, łaźnie, świątynia Asklepjon, teatr. Znaleziono tu też dużo zdobień mozaikowych i wolno stojących rzeźb.

Efez – starożytne miasto, założone przez legendarne Amazonki. Miasto rozwijało się bardzo szybko od VI -III w. p.n.e. i właśnie z tego okresu pochodzi słynna świątynia Artemidy, której kapitele i fragmenty trafiły do British Museum w Londynie, a sama świątynia uznana została za jeden z siedmiu cudów świata. Starożytny Efez był ośrodkiem kultu Kybeles – boginią płodności i urodzaju. Wiele z ocalałych tam ruin pochodzi z czasów rzymskich, a najciekawsze to Stadion w kształcie podkowy, Droga Arkadyjska, gimnazjon portowy, Biblioteka Celsusa, teatr i termy Scholastyki. Będąc w Efezie warto zobaczyć też świątynię Hardiana i starą agorę.

Izmir – jest to trzecia największa miejscowość Turcji ze znaczącym portem morskim i lotniczym. Miasto ma bardzo bogatą i burzliwą przeszłość, a jego początki sięgają czasów antycznych, kiedy nosiło nazwę Smyrna. Wcześniej istniała tu osada, której dogodne położenie w zatoce było powodem wielu walk. Miasto Smyrna założył Aleksander Wielki, który zlecił wybudowanie fortecy na górze Pagos. Od kiedy pojawili się tutaj Rzymianie Smyrna rozbudowywała się, o czym świadczą ślady po okazałych budowlach z tego okresu. Konkurencją w rozwoju miasta był pobliski Efez, którego port został zamulony i po odcięciu go od morza Smyrna stała się głównym portem regionu. Miejscowość stała się jednym z siedmiu kościołów Apokalipsy św. Jana – został tu spalony biskup Polikarp, który nie chciał się zrzec chrześcijaństwa. Dobry czasy skończyły się po najeździe Arabów, którzy splądrowali miasto i wielu atakach Turków i Mongołów. Za panowania greckiego, w 1922 r. w Smyrnie wybuchł wielki pożar, podczas którego zginęły tysiące ludzi i zostało zniszczone wiele budowli. Po tym wydarzeniu Grecy zostali przepędzeni, a ze zgliszczy powstał Izmir. Główne zabytki to górująca nad miastem forteca Kadifekale, której okolice stały się ulubionym miejscem zakochanych i spacerowiczów. Miasto i jego okolice można podziwiać wspinając się po schodach wiodących od głównej bramy, a przy dobrej widoczności łatwo dostrzec Manisę, góry na północnym wschodzie, czy leżącą po drugiej stronie zatoki miejscowość Karsiyaka. Niesamowite wrażenie robi tez stara Agora, do której wiodą wąskie uliczki oraz zakryty bazar Cirsi, który jest jednym z największych na wybrzeżu. W Izmirze znajduje się tez inne ciekawe targowisko – Kizlaragasi Han – gdzie jest wiele warsztatów rzemieślniczych i sklepików z wyrobami. Ciekawym miejscem jest Plac Konak z charakterystyczną wieżą zegarową, pomnikiem pierwszego Turka i bogato zdobiony meczet z XVIII w.

Priene – malowniczo położone miasteczko, które niegdyś pełniło funkcję portu, a obecnie jest odcięte od morza przez muł nanoszony przez rzekę. Warto zobaczyć tutejszy hellenistyczny teatr z ołtarzem w centralnej części, który służył do składania ofiar Dionizosowi. W jego pobliżu odnaleziono fundamenty bizantyjskiego kościoła. Najważniejszym zabytkiem jest jednak świątynia Ateny , która przez ponad 200 lat była uważana za ideał architektury jońskiej.

Sart (Sardes) – niegdyś była to niewielka osada nad jeziorem, która w czasach rzymskich rozrosła się i była jednym z głównych miast imperium. Najbardziej imponującym zabytkiem jest świątynia Artemidy, której ogromne rozmiary porównywane są z największymi świątyniami Efezu, Samos i Didyme. Nad miastem wznosi się wzgórze świątynne Bozdag, skąd rozciąga się przepiękny widok.

Kiedy najlepiej lecieć na Lesbos?
Typowy sezon wakacyjny na Lesbos zaczyna się na początku maja i trwa do października, kiedy panuje tu okres bezdeszczowy, a temperatura przekracza 25oC. Turyści pojawiają się często już pod koniec kwietnia, a ostatni wyjeżdżają w listopadzie. Delikatne letnie wiatry stwarzają też wspaniałe warunki do żeglarstwa i windsurfingu. Wyspa ma niesamowity urok wiosną, kiedy kwitnie okoliczna roślinność.

Jaka waluta obowiązuje w Grecji i jakie są orientacyjne ceny?
W Grecji od 2002 r. obowiązuje wspólna dla całej Unii Europejskiej waluta – Euro. Konsekwencją tego są nieco wyższe ceny niż w Polsce. Ceny również różnią się w sklepach w centrum miast czy w dużych kurortach od cen peryferii i wiosek turystycznych.

Gdzie i jakie pamiątki kupić na Lesbos?
W miejscowościach turystycznych jest wiele sklepików z pamiątkami, gdzie oprócz gadżetów związanych z wyspą czy poszczególnym miastem dostać można ręcznie tkane materiały, koronki i hafty. Często z wyspy przywożone są też artystyczne wyroby jubilerskie. Wiele ciekawych rzeczy można dostać na targowisku w stolicy wyspy.

Trzeba pamiętać, że większość sklepów zamykana jest podczas sjesty ok. godz. 14-17, ale potem  czynne są do 21.00. W poniedziałki, środy i soboty godziny otwarcia sklepów są krótsze i kończą się w porze sjesty.

Jaki czas obowiązuje w Grecji?
Czas lokalny jest późniejszy o godzinę od obowiązującego w Polsce, więc po przylocie przestawiamy zegarek o godzinę do przodu.

Jak poruszać się po Lesbos?
Między miejscowościami turystycznymi kursują autobusy, które niemal zawsze zsynchronizowane są z rozkładem rejsów promu. Między większymi miastami takimi jak Molivos, Efalou, Skala Sykaminias i Petra regularnie kursują promy. Po wyspie najlepiej poruszać się wypożyczonym samochodem, wypożyczalnie znajdują się m.in. w Mitilini, Molivos i Skala Eressou. Na większość wysepek w okolicy, jak również na wybrzeże tureckie organizowane są wycieczki jachtowe lub promem, a informacji o nich udzielają rezydenci biur podróży lub lokalne biura turystyczne. Głównym portem wyspy jest Mitilini, z którego wypływa większość promów.

Jakie plaże są na Lesbos?
Najpopularniejsze plaże to 3 kilometrowa żwirowa plaża  Ammoudeli w Plomari, długie nabrzeże piaszczysto-żwirowe w Vatera, piaszczysta plaża w Skala Kalloni, piaszczysta plaża doskonale nadająca się dla rodzin z dziećmi, rozdzielona skalistym cyplem znajduje się 3 kilometry na północ Sigri, plaża w Skala Eressou za czystość i doskonałe zagospodarowanie została nagrodzona Błękitną Flagą, piaszczystą i rozległą plażą dysponuje kurort Petra, natomiast niezwykłą plażę z wulkanicznym piaskiem o różowym odcieniu można znaleźć w Kilo.

Przy hotelach wyższej kategorii lub w wybranych kurortach plaża jest usypywana sztucznie lub znacznie różni się od typowych plaż miejskich, dlatego wybierając kurort i hotel warto upewnić się do jakiej plaży będziemy mieć dostęp.

Jakie są ograniczenia celne w Grecji?
Przewóz towarów podlega ograniczeniom ilościowym na zasadach obowiązujących w UE, co oznacza w praktyce, że rzeczy osobiste i sprzęt na własny użytek nie podlega ograniczeniom celnym. W przypadku towarów można wwozić i wywozić: do 800 szt. papierosów, 200 szt. cygar, 10 l spirytusu, 20 l mocniejszego alkoholu, 90 l wina i 110 l piwa.

Jakie dokumenty potrzebne są w razie konieczności skorzystania z służby zdrowia w Grecji?
Służba zdrowia, zarówno prywatna jak i publiczna jest w Grecji ogólnodostępna. Przed wyjazdem można starać się w oddziale NFZ o wyrobienie Europejskiej Karty Ubezpieczenia Zdrowotnego (EUKZ), która daje możliwość korzystania z podstawowej służby zdrowia w przychodniach i szpitalach. Warto jednak wykupić prywatne ubezpieczenie kosztów leczenia, które w razie konieczności pokryje wyższe koszty i transport medyczny. Jeżeli posiadamy ubezpieczenie prywatne należy zapoznać się z jego warunkami, gdyż w większości przypadków ubezpieczeniem objęte są koszty leczenia powyżej pewnych kwot, które należy samemu opłacić.

Ze względu na inną florę bakteryjną należy starannie wybierać restauracje lub jadać w hotelach i przestrzegać podstawowych zasad higieny. Turyści powinni pić wyłącznie wodę butelkowaną, ewentualnie gotowaną co najmniej 10 min. Szczepienia ochronne nie są wymagane i nie ma zagrożeń sanitarno-epidemiologicznych, niemniej przed wyjazdem warto sprawdzić czy szczepienia nie są zalecane sezonowo.

Dokumentem uprawniającym do wjazdu i wyjazdu z Grecji tak jak i innych krajów Unii Europejskiej jest dowód osobisty lub paszport. Lecąc do Grecji samolotem nie potrzebujemy paszportu, jednak podróżując autokarem  czy samochodem przed wyjazdem należy się upewnić czy trasa nie przebiega przez kraje, gdzie wymagany jest paszport. Paszport jest również wymagany przy wycieczkach do Turcji, gdzie dodatkowo należy w porcie docelowym opłacić wizę turystyczną.W Grecji nie ma obowiązku meldunkowego jeżeli pobyt nie przekracza 90 dni i nie jest w tym czasie podejmowana praca na terenie kraju.

Szczegółowe i aktualne informacje można znaleźć na stronie MSZ: www.msz.gov.pl lub na stronie ambasady polskiej w Atenach www.athens.polemb.net

Najbliższe ambasady i konsulaty:

Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Republice Greckiej
Grecja, Ateny, Chryssanthemon 22, 154 52 Paleo Psychiko
Tel.: +302106797700 Tel. dyżurny: +306936554629 Faks: +302106797711
http: www.athens.polemb.net

Konsulat Honorowy Rzeczypospolitej Polskiej w Pireusie
Grecja, Pireus, 57, Akti Miaouli, 185-36
Tel.: (00-302-10) 429-23-44 Faks: (00-302-10) 429-23-45

Konsulat Honorowy Rzeczypospolitej Polskiej w Salonikach
Grecja, Saloniki, 78 Tsimiski Str., 546-22
Tel.: (00-302-310) 288-205 Faks: (00-302-310) 234-153